Woensdag 16 maart 2016
Al 2 dagen voelde ik me niet helemaal goed. Als ik liep was het net of ik dronken was. Mijn hoofd was ook een beetje raar.
Ik word woensdag ochtend wakker en mijn hoofd voelt nog gekker. Ik dacht al 2 dagen dat het kwam omdat ik het zo druk had. Ik speelde eigen doktertje en dacht dat ik iets aan mijn evenwichtsorgaan had.
Nadat ik wakker werd toch maar meteen de huisarts gebeld. We konden meteen terecht.
Hij kijkt me aan en stelt me allerlei vragen. Heb moeite om me te concentreren, maar vooral om te omschrijven wat ik heb en wat ik voel.
Hoe leg je dat nou uit. Ik mankeer nooit iets, dus ik omschreef het maar zo: dokter mijn hoofd is raar en als ik loop lijkt het wel of ik dronken ben. De huisarts nam het meteen serieus en belde het ziekenhuis.

Op de spoedeisende hulp moest ik allerlei testjes doen. Het was net of ik er zelf niet helemaal bij was en dat het over een ander ging. Ik moest gaan staan en voetje voor voetje lopen. Tjonge jonge wat irritant, dat lukte niet. Ik zei tegen de verpleging dat het dadelijk vast zou lukken.
Nog meer testen gedaan. Na een paar uur kwam de dokter. Mevrouw de Winter u heeft een herseninfarct. Wie? Ik? Dat kan toch niet. Ik ben nog jong en niet verlamd dus dat kan niet zei ik tegen de dokter!

We gaan u opnemen, op de stroke afdeling. Ik werd in mijn bed naar boven gereden. Ik zag het woord Stroke heel groot hangen. Ik weet nog dat ik tegen de verpleging zei: zijn jullie wel goed hier, hier staat een bord met stroke.
De zuster antwoord: Ja mevrouw de Winter u heeft een stroke gehad. Wie ik? Dat kan toch niet?

Donderdag 17 maart
Ik denk nog steeds dat er niks aan de hand is. Een vrouw die aan de overkant ligt, die op hetzelfde moment is binnengekomen mag naar huis. Ik zat al klaar om ook te gaan. Maar helaas ging die vlieger niet op. De fysio, ergo, en revalidatiearts vonden het niet verantwoord. Nou ja zeg, ik ben toch niet gek. Ik zit in de verkeerde film.
Moest weer allerlei testen doen. Ik vroeg de dokter hoe kom je er nou aan:
te hoge bloeddruk, maar die heeft u niet
Roken, maar dat doet u niet
te hoog cholesterol, maar dat heeft u niet
hart ritmestoornissen, maar dat heeft u niet
En nog een paar dingen, maar die ben ik vergeten.

Wat ik wel onthouden heb is dat ik gevraagd heb of dat van hard werken kon komen, want dat zegt natuurlijk iedereen.
Nee hoor, het komt niet van hard werken. U heeft gewoon dikke pech, zei hij.

Vrijdag 18 maart
In mijn hoofd dacht ik nog steeds dat ik alles kon. Tot ze me een aantal andere testen lieten doen. Wat een toestand zeg. In mijn hoofd lukte het, maar ik kon de taken niet uitvoeren.
Nou daar kwamen de tranen en het besef. Pfffff ….. ik heb een herseninfarct gehad. Wat een kloten zooi zeg!

Ik ben een paar uur echt van slag geweest, maar daarna kwam mijn strijdlust. Ben je nou toch gek geworden. Zo’n stom propje krijgt mij er niet onder.
Kijk eens naar wat ik nog allemaal kan. Geloof me als ik zeg dat ik blij was, want ik heb geluk gehad. Ik kan het nog navertellen. Mijn coördinatie en concentratie zijn van slag, maar ik weet dat het goed komt. Een gedeelte van mijn hersenen hebben even geen zuurstof gehad. Maar mijn hersenen zijn nu al nieuwe verbindingen aan het maken.
Rust, rust en nog een rust, dat werkt nu het beste.

Zaterdag 19 maart
We zijn vandaag 12,5 getrouwd. We wilden een leuk hotelletje boeken. Dat is niet helemaal gelukt, ik heb het verkeerde hotel uitgezocht. Maar ja nogmaals, we hebben het gewoon zelf leuk gemaakt hier in het ziekenhuis.
Ik voel steeds sterker dat het allemaal goed gaat komen. Het heeft alleen tijd nodig.

Zondag 20 maart
Ben zeker een aantal dingen vergeten, maar ja dat hoort erbij. Ik kijk op de klok, merk dat ik met dit stukje al uren bezig ben. Ben doodmoe, maar ook dat hoort erbij. Ben blij dat ik dit nog kan. Acceptatie is heel belangrijk in dit proces.

Iedereen die mij kent weet dat ik niet van opgeven houd.
Dus ….. binnen de kortste keren heffen we het glas en proosten we op de mooie dingen in het leven.